Als iemand je een jaar geleden had voorspeld dat zo ongeveer de hele wereld in lockdown zou zitten, had je het dan geloofd? Ik had je waarschijnlijk geadviseerd om het gat in je aluminiumfoliehoedje te dichten, maar daar zitten we dan.
Daar zit je dan …
In Nederland zijn de maatregelen dan misschien relatief mild; we kunnen gewoon wandelen en naar de winkel wanneer we willen, zo lang dat maar met afstand is. Toch eist deze vorm van isolatie een flinke tol op de mentale gezondheid. Bij mij dan, in ieder geval.
Wie mij al langer volgt weet dat ik ben gemaakt met een snufje aanleg voor depressie en een eetlepel angstproblemen. Soms voelt dat meer als emmers dan als een snufje en een eetlepel, zoals nu. Ik denk dat inmiddels iedereen wel merkt hoe het voelt als de muren op je af lijken te komen. M’n lijf schiet normaliter al graag in paniekmodus met kermishoofd en de huidige omstandigheden helpen daar niet bij.
Omgaan met depressie en angstproblemen in corona tijden
Ik ben in het normale leven geen rondspringend blij ei, maar ik ben wel iemand die zoekt naar oplossingen die bij mij passen. Dagenlang uitzichtloos in bed liggen en tussendoor onder een deken met chocola wat werk doen komt me niet ten goede. Wat doe ik dan wel?
Toch onder de mensen
Zodra de coronagekte zich in Nederland begon te ontwikkelen ben ik naar het ouderlijk huis gevlucht. Was niet van plan om een lockdown in een krappe studio in een gekke studentenflat uit te zitten – in m’n eentje. Als er iets is wat ik tijdens moeilijkere periodes van depressies heb geleerd: geen menselijk contact is knap slecht voor me.
Heb je geen of weinig mensen in je directe omgeving? Houd dan toch zoveel mogelijk contact, of dat nou videobellen of een gewoon telefoontje is. Desnoods een brief met de postduif. Alle beetjes helpen.
Bezig houden met positieve dingen
Één van de moeilijkste dingen als je depressief bent? Een rijtje positieve dingen opnoemen. Zie het maar zo, daar heb je nu alle tijd voor! Je hoeft zeker niet elke dag voor de spiegel marcherend met de vogels mee te fluiten, maar met een realistisch zoektochtje is er toch wat positiefs te vinden.
Zo heb ik het stof van mijn Nintendo 64 geblazen, besteed ik meer tijd aan mijn webshop en neem ik de tijd om te bedenken wat voor koers ik de komende tijd met mijn werkleven (tekstschrijven en bloggen tot social media) in wil slaan. En ik zit op TikTok met m’n hondje.
Niet elke dag is goed, en dat is soms oké
Als ik leven met mentale klachten samen moet vatten is het een mix tussen je beperkingen accepteren en creatieve, nieuwe wegen bouwen om verder te komen. Dat accepteren is een dingetje, vooral in deze tijden waar je geen kant op kan.
Het hoort er nou eenmaal bij om soms een kutdag te hebben. Fijn is anders, maar maak het jezelf niet nog moeilijker door je kut te voelen over het feit dat je een kutdag hebt. Want je dag is zonder dat extra kut voelen al kut genoeg. Snap je? Goed, dan ga ik nu m’n mond spoelen met zeep.
Ook dit is tijdelijk
Ik had niet een vervelendere situatie kunnen bedenken, maar ook dit gaat weer over. Niet van de één op de andere dag, maar in stapjes. Neem het dag voor dag. Samen komen we er wel!