Begrijp me niet verkeerd, ik houd van ons kikkerlandje. Ik ben geboren in Apeldoorn, kroketverslaafde, een beetje een taalnazi op z’n tijd en word al zenuwachtig als ik 17 seconden te laat dreig te komen. Toch zijn er Nederlandse cultuurtrekjes waarbij ik toch dat beetje Antilliaans bloed omhoog voel komen.
‘Het is echt warm’
Het is in Nederland naar mijn maatstaven welgeteld 3,7 dagen per jaar warm. Die 19 graden met bewolking noem ik geen zomer. Als ik dan toch uit m’n raam tuur of zelfs buiten kom viert iedereen feest in korte broeken. BBQ aan. Leuk, maar niet warm. En helemaal niet echt vet warm.
Nederlandse zomer zou niet eens zomer mogen heten, zo teleurstellend. Elke winter kijk ik weer uit naar de zomer, en daar is ‘ie dan. Kijk voor de grap eens naar de weersvooruitzichten de komende tijd. Als je wil huilen dan.
‘Ik krijg nog 10 cent van je’
Waarom zijn sommige mensen zo? Ga je failliet van 10 cent meer of minder? Ik zou het niet eens hebben onthouden. Als je naar de dichtstbijzijnde snoepautomaat loopt en er een trap tegenaan geeft komt er al meer geld uit. I don’t get it. Als je wisselgeld je zo lief is…
No Title
No Description
Gefeliciteerd met Truus, gefeliciteerd met Truus, gefeliciteerd met Truus…
Één van de grootste cultuurverschillen die ik ooit heb ervaren is het verschil tussen vieringen van o.a. verjaardagen. Op Antilliaanse feesten is er gewoon kapot veel eten. Iedereen moet dik worden. Iedereen kletst met elkaar. Wat voor mij een beetje lonely is, want ik spreek geen papiaments. Maar dat terzijde. Er is eten en verder weinig verplichtingen. Da’s heel wat anders dan het schaaltje borrelnotjes en kaas-en-worst plankje. Maar wat ik al helemaal niet snap, is dat iedereen een rondje over het HELE feest maakt en elke persoon die die tegenkomt gaat feliciteren met de jarige job. Waarom? Waar feliciteer je me voor? Het stoort me niet, maar ik vraag me echt oprecht af wat de reden en het nut is. Why? Weet iemand het? Verlicht me a.u.b. O ja, al dat gezoen is ook echt vreselijk, sorry.
Sinterklaas is eigenlijk vet raar
Oké, even los van alle discussies over het wel of niet racistische aspect van het Sinterklaasfeest: Sinterklaas is eigenlijk vet raar. Denk erover na.
Een oude man met een mijter komt op een stoomboot naar Nederland. Hij heeft allemaal pieten bij zich en iedereen draagt outfits die eeuwen geleden waarschijnlijk al raar waren. Vervolgens gooien ze met rare minikoekjes (vet zonde) en geven ze cadeautjes aan kinderen (vet leuk). En hij klimt s’nachts op het dak. En als je niet lief bent geeft ‘ie je opeens pak slaag. Wat is deze.
Waarom die outfits? Waarom gooi je met etenswaren? Waarom zet je die zak niet gewoon in de achtertuin? Hoe kan een oude man überhaupt klimmen? Waarom zitten er nooit pepernoten in z’n baard? Ik kan wel even zo doorgaan. Probeer je eens voor te stellen dat je nog nooit van Sinterklaas hebt gehoord. Dan is het echt kei raar. Ach, tradities en cadeautjes hé.
No Title
No Description
‘Waar kom je vandaan’
Dit is een persoonlijk dingetje, niet een algemeen iets. Ik ben dus een caramelgekleurde Nederlander. Mariska, geboren in Apeldoorn, moedertaal Nederlands en eet graag aardappels. Maar als mensen me leren kennen is regelmatig één van de eerste vragen die ik krijg: ‘waar kom je vandaan?’ Als ik dan een plaats in Nederland noem is dat blijkbaar niet het juiste antwoord. Dan vragen ze door tot ik vertel dat m’n moeder op Curacao geboren is.
Daarna begint het pas echt. Dan komt het hoor. Het vragenvuur. ‘Spreek je Curasaus, of hoe heet die taal?’ ‘Ga je vaak naar Curacao?’ ‘Ik at ooit iets Antilliaans, was echt lekker, kan je dat maken?’ Op een manier alsof ik uit een palmboom gerold ben en in m’n halve kokosnoot naar Nederland gevaren ben. Chill je bil, ik ben meer dan een afkomst. Vraag eens naar m’n hobby’s ofzo.
Begrijp het niet verkeerd, ik houd van beide culturen. Van zowel kroketten als bolo di cashupete. Aan de ene kant iets meer van Nederlandse structuur en aan de andere kant iets meer van tropisch weer. Eigenlijk houd ik van alle culturen, zo lang de mensen maar een beetje te pruimen zijn en het eten lekker is.
Welk cultuurdingetje vind jij opvallend?
Ik ben een echte kaaskop, maar ik krijg regelmatig de vraag waar ik vandaan kom…. want ik voldoe blijkbaar niet aan de eisen om in het kaaskop hokje te passen. Spaans Indiaas Marokkaans zijn blijkbaar de meest gekozen opties voor mijn afkomst.
Hahaha, spreek je curasaus? Ik ga ga stuk. Bij ons is ook altijd heel veel eten, maar idd: dat aan iedereen gefeliciteerd zeggen is idd een beetje raar. Ik doe dat eigenlijk alleen bij de famileleden van de jarige, maar bij de rest niet hoor haha.
haha geweldige post XD dat rondje zoenen en feliciteren skip ik altijd door in de hele ruimte keihard gefeliciteerd te roepen, ben je er meteen vanaf, lol!
Geweldig blog! En ook ik vind een heleboel gewoontes raar. Bestaan ze nog? Idd verjaardagen in een kringetje iedereen een hand geven, vind je het gek dat ik verjaardagen niet leuk vind. Ik zou willen dat ik arubaanse roots had, ik hou wel van die ongedwongen vreetpartijen hoor!
Ik heb een HEKEL aan het “gefeliciteerd” rondje en doe er ook niet aan mij. Ook hoop ik altijd dat ik een koortslip heb zodat ik niemand hoef te zoenen hahaha
Hahaha wel leuk, ja die worst en kaas komt me de strot uit, ik ga ook bijna niet meer naar verjaardagen ahahah LOL
Net zoals femketje zegt, ik roep altijd gefeliciteerd iedereen ben ik er gelijk klaar mee, want word al chagerijnig als ik iedereen af moet
Hahaha Nederlandse verjaardagen! Of dat hulpeloze gedrag op vakantie.. “waar moeten we nu heen? Is er wel airco in de bus?” ???
“Op een manier alsof ik uit een palmboom gerold ben en in m’n halve kokosnoot naar Nederland gevaren ben.” Je kan me opvegen.
Haha ik ga stuk om jou. Niks aan toe te voegen want je hebt helemaal gelijk. Vooral die verjaardagen die meestal in een kringetje word gevierd. Verschrikkelijk als je laat bent en je moet iedereen langs om te feliciteren. ?
Dat met je afkomst gebeurd mij ook vaak. Ik ben een Nederlandse maar met Thaise roots. Kan je je voorstellen wat daar altijd voor opmerkingen bij komen haha.
Haha, geweldig artikel!! 😀 Vooral die vreselijke, Hollandse verjaardagsfeesten. Ik ken mensen die amper eten op tafel zetten en iedereen gaan kussen ja, bleegh 😛
Dat gezeik over het weer is wel heel typisch ja. Regent het, niet goed. Zon, te warm, wind is gedoe (fietsen).
Het meest irritante vind ik bakfietsen. Geen idee of dat echt cultuur is maar toch. Pleuren ze in drukke wijken gewoon dwars over een parkeerplaats waar ik wil staan. Dat soort geintjes. Mag je niet overheen rijden natuurlijk, worden ze boos.
Kan verder zo snel niks bedenken maar er zal nog genoeg rarigheid zijn..
Natuurlijk gaan mijn Tatta dingen alleen over eten 😛 Maar wat ik heel typisch vind hier in Nederland zijn de boterhammen, volgens mij zijn wij één van de weinige landen die een boterham eten als ontbijt, liefst met pindakaas en/of hagelslag. Veel mensen uit het buitenland, ook uit Europa vinden het helemaal niks, hebben liever een wat wij noemen een “luxe” broodje. Daarna ook nog eens met de lunch een paar boterhammen met (karne)melk en een soepje. Ik heb zo vaak gezien wanneer ik uit eten ga dat er naast me een Nederlands gezinnetje zit en dat de bediening vraagt of ze de restjes mee willen nemen en dat zitten ze die persoon echt aan te kijken of die een grapje maakt, want ja want moet je nou met leftovers? Meenemen als lunch voor de volgende dag? HAHAHA grapje zeker, een droog stuk boterham met een plakje kaas is dan veel lekkerder natuurlijk! Neehoor, doe mij maar lekker s ochtends, smiddags en s avonds lekker warm eten!
Zo waar, al deze punten! Vooral dat iedereen langs moeten op verjaardagen, awkward!
Hahahaha… in Nederland ben je als Limburger ook een buitenlander! Ik moest ook lachen om feestjes, dan ben ik geen Hollander maar meer buitenlands, ik zit vaak nog een week te koekeloeren naar de left-overs.
Hier in Brabant schrok ik dus van de karige schaaltjes.
Volgens mij vindt niemand zo’n felicitatie rondje leuk maar zit het gewoon ingebakken in de cultuur.
Whahaha. Zo gelachen en zo herkenbaar! X
Ja, dat vragenvuurtje ‘waar kom je vandaan’ herken ik ook.
Xoxo
Oh wat een heerlijk artikel, ik ben het zo met je eens! ik vind de vraag waar kom je vandaan ook zo stom. Sowieso, wat boeit het? En dat 3 kussen geven, ja dat is ook een ding. Bij mij op het werk doen we dat ook altijd… Eigenlijk best raar haha. Misschien was ik daarom in het begin zo vaak ziek?
Ha, leuk geschreven! Ik kan geloven dat die ‘waar kom je vandaan?’-vraag ontzettend vervelend is.
OMG ja dat zoenen bij verjaardagen, vreselijk! Ik geef liever iedereen een welgemeende knuffel 🙂 Als mensen jarig zijn in de winter en ik heb geen zin in dat hele zoen gebeuren zeg ik vaak dat ik verkouden ben haha.
Door mijn naam vragen mensen altijd of ik wel Nederlands ben, of dat mijn ouders uit Nederland komen. Ik vind het brutaal en nergens op slaan, ‘Dinja’ is toch gewoon een normale naam? xD